loita

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Galician traditional loita.

Etymology 1[edit]

From Old Galician-Portuguese luita (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Late Latin lucta, from Latin luctārī. Cognate with Portuguese luta and Spanish lucha.

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

loita f (plural loitas)

  1. fight, struggle
  2. wrestling
Related terms[edit]

References[edit]

  • luita” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • luita” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • loita” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • loita” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • loita” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

loita

  1. inflection of loitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Veps[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb[edit]

loita

  1. to pray

Inflection[edit]

Inflection of loita (inflection type 26/valita)
1st infinitive loita
present indic. loičeb
past indic. loiči
present
indicative
past
indicative
imperative
1st singular loičen loičin
2nd singular loičed loičid loiče
3rd singular loičeb loiči loičkaha
1st plural loičem loičim loikam
2nd plural loičet loičit loikat
3rd plural loitas
loičeba
loičiba loičkaha
sing. conneg.1 loiče loičend loiče
plur. conneg. loikoi loinugoi loikoi
present
conditional
past
conditional
potential
1st singular loičižin loinuižin loičenen
2nd singular loičižid loinuižid loičened
3rd singular loičiži loinuiži loičeneb
1st plural loičižim loinuižim loičenem
2nd plural loičižit loinuižit loičenet
3rd plural loičižiba loinuižiba loičeneba
connegative loičiži loinuiži loičene
non-finite forms
1st infinitive loita
2nd infinitive 3rd infinitive
inessive loites inessive loičemas
instructive loiten illative loičemaha
participles elative loičemaspäi
present active loičii adessive loičemal
past active loinu abessive loičemat
past passive loitud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

References[edit]

  • Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “молиться”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎[1], Petrozavodsk: Periodika