lubo

See also: Ľubo

Old Polish

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /lʲubɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /lʲubɔ/

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *ľubo. By surface analysis, luby +‎ -o. First attested in the end of the 14th century.

Adverb

lubo

1. nicely, pleasantly [+dative = for whom]
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page II Prol 4:

     Bracza moia mali y welicy, a nine lubo bilo w nich gospodnu (complacuit in eis deo)

     [Bracia moja mali i wielicy, a ninie lubo było w nich Gospodnu (complacuit in eis deo)]

   • 1424, Kanon mszy św., Canon missae., volume III, page 67:

     Lyubo bandz tobye, swyøntha troycza, sluszba sluszena mego (placeat tibi, sancta trinitas, obsequium servitutis meae)

     [Lubo bądź tobie, Święta Trojca, służba służenia mego (placeat tibi, sancta trinitas, obsequium servitutis meae)]

   • 1874-1891 [End of the fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume I, page XLIII:

     Lubo cze klamcze sluchącz, staw syą gynssze mysslycz, gyąkoby thego nye sluchąl (placet tibi verbum iuculatoris: finge te non audire, sed alia cogitare)

     [Lubo cię kłamce słuchać, staw się jinsze myślić, jakoby tego nie słuchał (placet tibi verbum iuculatoris: finge te non audire, sed alia cogitare)]

2. (used impersonally) wantedly, someone would like something [+dative = whom]
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[2], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 39, 18:

     Lubo bødz (complaceat) tobe, gospodne, aby witargl me

     [Lubo bądź (complaceat) tobie, Gospodnie, aby wytargł mie]

   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 7:

     Pany albo dzevicza pozywayąncza albo pozwana przed sąndzą alybo vrzandnikem rzecznykowy, gemv gey lyvbo (cui placet), rzecz szwą moze poleczicz

     [Pani albo dziewica pozywająca albo pozwana przed sędzią alibo urzędnikiem rzecznikowi, jemu jej lubo (cui placet), rzecz swą może polecić]

Derived terms

conjunction

• lub

 

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *ľubo. First attested in 1448–1450.

Conjunction

lubo

1. that is
   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 4:

     Byskvp albo gego namyastnyk slozy zapowyecz lyvbo interdicht prawem polozoni

     [Biskup albo jego namiastnik słoży zapowiedź lubo interdycht prawem położony]

2. (sometimes repeated) or, and/or
   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 28:

     Sąndzee kv sprawyenyv swogych sandoow mayą myeecz pewnee slvzebnyki lyvbo woznee (ministeriales seu officiales)

     [Sędzie ku sprawieniu swojich sądow mają mieć pewne służebniki lubo woźne (ministeriales seu officiales)]

   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 76:

     Lvbo przes rekoyemske vprzespyeczenye, lubo ktorimkole ginszim obiczayem thaky slub myedzy ye wnydze (sive per fideiussoriam cautionem vel alio quocumque modo tale pactum intervenerit)

     [Lubo przez rękojemskie uprzezpieczenie, lubo ktorymkole jinszym obyczajem taki ślub miedzy je wnidzie (sive per fideiussoriam cautionem vel alio quocumque modo tale pactum intervenerit)]

   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 39:

     Vstawilismy, abi do bliszszego... dworv, lvbo bącz krolewsky lvbo ktoregole szandzey (sive fuerit regalis, sive cuiuscumque iudicis), thi tho swyerzepycze... dopądzenya mocz ymyal

     [Ustawilismy, aby do bliższego... dworu, lubo bądź krolewski lubo ktoregole sędziej (sive fuerit regalis, sive cuiuscumque iudicis), ty to świerzepice... dopędzenia moc imiał]

   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 63:

     Vystawyamy, ysz gdy nasza krolewska wyelmosznoscz w zyemyą kalyską alybo poznanyską wgeszdzy, sządza natemyescze lvbo kalysky, lvbo poznanysky bącz ma przyechacz (iudex statim... sive Calissiensis, sive Posnaniensis intrare tenebitur)

     [Ustawiamy, iż gdy nasza krolewska wielmożność w ziemię kaliską alibo poznańską wjeździ, sędzia natemieście lubo kaliski, lubo poznański bądź, ma przyjechać (iudex statim... sive Calissiensis, sive Posnaniensis intrare tenebitur)]

   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 28:

     Wstawyamy, aby oththychmyaasth kaszdi, ... o rzecz przyrodzonego alybo czeledzyna lyvbo slvgy swego do sąndv przycz nye szmyaal (quisquam... propter causam consanguinei vel cuiuslibet familiaris aut servitoris ad iudicium venire non preasumat)

     [Ustawiamy, aby ottychmiast każdy, ... o rzecz przyrodzonego alibo czeledzina lubo sługi swego do sądu przyć nie śmiał (quisquam... propter causam consanguinei vel cuiuslibet familiaris aut servitoris ad iudicium venire non preasumat)]

   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎^[3], page 9:

     Temv, czygy gest zaklad, lubo badze kon abo gynsze szwierzą, ... mayą odloszycz

     [Temu, czyj jest zakład, lubo będzie koń abo jinsze źwierzę, ... mają odłożyć]

3. and, as well
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎^[4], Mierzeniec, Płock, line 176:

     Y chorego y strowego, sbavya szyuotha kaszdego. Lubo stary, lubo mlody, kaszdemv ma kosza szgodzy

     [I chorego, i zdrowego, zbawię żywota każdego, lubo stary, lubo młody, każdemu ma kosa zgodzi]

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “lubo 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Bańkowski, Andrzej (2000) “lubo 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Bańkowski, Andrzej (2000) “lubo 3”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “lubo”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “lubo”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “1. lubo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “2. lubo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlu.bɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ubɔ
• Syllabification: lu‧bo

Etymology 1

Inherited from Old Polish lubo. By surface analysis, luby +‎ -o.

Adverb

lubo (not comparable)

1. (archaic, literary) nicely, pleasantly

   Synonyms: dogodnie, miło, przyjemnie

Related terms

adjective

• luby

 

adverb

• z lubością

 

noun

• lubość

 

Etymology 2

Inherited from Old Polish lubo.

Conjunction

lubo

1. (archaic) albeit, although

   Synonyms: acz, aczkolwiek, choć, chociaż

2. Middle Polish form of lub

Related terms

conjunction

• lub

 

Further reading

• lubo I in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lubo II in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lubo in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1. lubo”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “2. lubo”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “LUBO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 04.09.2017
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “lubo”, in Słownik języka polskiego‎^[5]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “lubo”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[6]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “lubo”, in Słownik języka polskiego‎^[7] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 770

Tagalog

Etymology 1

Pronunciation

• (Standard Tagalog) IPA^(key): /ˈluboʔ/, [ˈlu.boʔ]
• Rhymes: -uboʔ
• Syllabification: lu‧bo
• Hyphenation: lu‧bo

Noun

lubò (Baybayin spelling ᜎᜓᜊᜓ)

1. grouper (from the family Serranidae)

Etymology 2

Pronunciation

• (Standard Tagalog)
  • IPA^(key): /luˈbo/ [lʊˈbo] (“dimple”)
    • Rhymes: -o
  • IPA^(key): /luˈboʔ/ [lʊˈboʔ] (“deep depression in the ground”)
    • Rhymes: -oʔ
• Syllabification: lu‧bo

Noun

lubó (Baybayin spelling ᜎᜓᜊᜓ)

1. (anatomy) dimple (on the chin or cheek)

   Synonyms: biloy, puyo, huyo

Derived terms

• lubuhan
• malubo

 

Noun

lubô (Baybayin spelling ᜎᜓᜊᜓ)

1. deep depression in the ground

   Synonyms: labak, lugong, lambak