mäntti
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From Swedish mänta. The sense referring to a person may be re-extracted from the compound mänttipää.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
mäntti
Declension[edit]
Inflection of mäntti (Kotus type 5*C/risti, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | mäntti | mäntit | ||
genitive | mäntin | mänttien | ||
partitive | mänttiä | mänttejä | ||
illative | mänttiin | mäntteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | mäntti | mäntit | ||
accusative | nom. | mäntti | mäntit | |
gen. | mäntin | |||
genitive | mäntin | mänttien | ||
partitive | mänttiä | mänttejä | ||
inessive | mäntissä | mänteissä | ||
elative | mäntistä | mänteistä | ||
illative | mänttiin | mäntteihin | ||
adessive | mäntillä | mänteillä | ||
ablative | mäntiltä | mänteiltä | ||
allative | mäntille | mänteille | ||
essive | mänttinä | mäntteinä | ||
translative | mäntiksi | mänteiksi | ||
abessive | mäntittä | mänteittä | ||
instructive | — | mäntein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “mäntti”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03