manatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Manatus

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Spanish manatí, of Cariban origin.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

manātus m (genitive manātī); second declension

  1. (New Latin) sea cow; dugong or manatee
    • 1705, R. P. Geo. Jos. Camelli ad D. Jacobum Petiver, "De Piscibus Moluscis & Crustaceis Philippensibus", Philosophical Transactions, No. 302, page "2069"
      Duyong Indorum, Peje mulier Hyſpanorum, Haybe Sinarum, eſt Manatus Cluſii, & aliorum.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative manātus manātī
Genitive manātī manātōrum
Dative manātō manātīs
Accusative manātum manātōs
Ablative manātō manātīs
Vocative manāte manātī

Descendants[edit]

References[edit]