mannvit
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From maður (“person, man”) + vit (“wit, sense, reason, intelligence, knowledge”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
mannvit n (genitive singular mannvits, no plural)
Declension[edit]
declension of mannvit
n-s | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | mannvit | mannvitið |
accusative | mannvit | mannvitið |
dative | mannviti | mannvitinu |
genitive | mannvits | mannvitsins |