mansedume
Jump to navigation
Jump to search
Galician[edit]
Etymology[edit]
Already used by the Galician author Paio Gómez Chariño in the 13th century. From Old Galician-Portuguese *mansidõe, *mansedũe, from Latin mānsuētūdinem (“tameness”): synchronically manso (“tame, meek”) + -dume. Cognate with Portuguese mansidão and Spanish mansedumbre.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
mansedume f (plural mansedumes)
References[edit]
- “mansedume” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “mansedume” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “mansedume” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “mansedume” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Old Galician-Portuguese[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From an unattested form *mansedũe, from Latin mānsuētūdinem (“tameness”).
Noun[edit]
mansedume f
References[edit]
Categories:
- Galician terms inherited from Old Galician-Portuguese
- Galician terms derived from Old Galician-Portuguese
- Galician terms inherited from Latin
- Galician terms derived from Latin
- Galician terms suffixed with -dume
- Galician terms with IPA pronunciation
- Galician lemmas
- Galician nouns
- Galician countable nouns
- Galician feminine nouns
- Old Galician-Portuguese terms inherited from Latin
- Old Galician-Portuguese terms derived from Latin
- Old Galician-Portuguese lemmas
- Old Galician-Portuguese nouns
- Old Galician-Portuguese feminine nouns
- Galician Old Galician-Portuguese