melodie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Afrikaans[edit]

Etymology[edit]

From Dutch melodie, from Middle Dutch melodie, from Old French melodie, from Latin melōdia.

Noun[edit]

melodie (plural melodieë, diminutive melodietjie)

  1. melody

Czech[edit]

Noun[edit]

melodie f

  1. tune, melody (music)

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • melodie in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • melodie in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Dutch[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch melodie, from Old French melodie, from Latin melōdia.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌmeː.loːˈdi/
  • (file)
  • Hyphenation: me‧lo‧die
  • Rhymes: -i

Noun[edit]

melodie f (plural melodieën, diminutive melodietje n)

  1. melody (sequence of notes that makes up a major musical phrase)
    • 1996, Dennis (Dennis Erhardt), "Gewoon een vrolijk liedje".
      Dit is een vrolijk liedje / Doe mij maar na / Een lekker melodietje, tralalala / We doen het met z'n allen / Doe mij maar maar na / Lekker effe lallen, shalalala.
      (please add an English translation of this quotation)

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Afrikaans: melodie

See also[edit]

Anagrams[edit]

Italian[edit]

Noun[edit]

melodie f

  1. plural of melodia

Anagrams[edit]

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mɛˈlɔ.djɛ/
  • Rhymes: -ɔdjɛ
  • Syllabification: me‧lo‧die

Noun[edit]

melodie

  1. nominative plural of melodia
  2. accusative plural of melodia
  3. vocative plural of melodia

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Greek μελωδία (melodía). First attested in 1704.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /me.loˈdi.e/
  • Rhymes: -ie
  • Hyphenation: me‧lo‧di‧e

Noun[edit]

melodie f (plural melodii)

  1. melody
  2. (loosely, informal) song

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]