milczenie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
milczenie n
- verbal noun of milczeć
- silence (refraining from speaking)
Declension[edit]
Declension of milczenie
singular | |
---|---|
nominative | milczenie |
genitive | milczenia |
dative | milczeniu |
accusative | milczenie |
instrumental | milczeniem |
locative | milczeniu |
vocative | milczenie |
Derived terms[edit]
noun
Related terms[edit]
verb
- milczeć impf