minősítés

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

minősít +‎ -és

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈminøːʃiːteːʃ]
  • Hyphenation: mi‧nő‧sí‧tés

Noun[edit]

minősítés (plural minősítések)

  1. classification
  2. qualification
  3. (lexicography) stylistic labeling, label

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative minősítés minősítések
accusative minősítést minősítéseket
dative minősítésnek minősítéseknek
instrumental minősítéssel minősítésekkel
causal-final minősítésért minősítésekért
translative minősítéssé minősítésekké
terminative minősítésig minősítésekig
essive-formal minősítésként minősítésekként
essive-modal
inessive minősítésben minősítésekben
superessive minősítésen minősítéseken
adessive minősítésnél minősítéseknél
illative minősítésbe minősítésekbe
sublative minősítésre minősítésekre
allative minősítéshez minősítésekhez
elative minősítésből minősítésekből
delative minősítésről minősítésekről
ablative minősítéstől minősítésektől
non-attributive
possessive - singular
minősítésé minősítéseké
non-attributive
possessive - plural
minősítéséi minősítésekéi
Possessive forms of minősítés
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. minősítésem minősítéseim
2nd person sing. minősítésed minősítéseid
3rd person sing. minősítése minősítései
1st person plural minősítésünk minősítéseink
2nd person plural minősítésetek minősítéseitek
3rd person plural minősítésük minősítéseik

Further reading[edit]