mirzieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *mьrzěti.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /mirʑɛ(ː)t͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /mirʑɛt͡ɕ/, /mirʑet͡ɕ/

Verb[edit]

mirzieć impf

  1. to disgust
  2. The meaning of this term is uncertain.
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, page 245:
      Ale eze niczss na tem swyeczye nye moze przicz przes myrzaczky a przes pracze, a *szewszde dobrzi slym są przeczywny a mysyerny, przeto eze o tich to blogoslawyenstwach mislączim a robyączim przichodzi przecziwnoscz, myrsyączka a przesladowanye od slich
      [Ale eże nics na tem świecie nie może przyć przez mirziączki a przez prace a zawżde dobrzy złym są przeciwni a mirzieni, przeto eże o tych to błogosławieństwach myślącym a robiącym przychodzi przeciwność, mirziączka a prześladowanie od złych]

Derived terms[edit]

adjectives

References[edit]