naramiennik

Polish

Etymology

From na- +‎ ramię +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.raˈmjɛn.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnɲik
• Syllabification: na‧ra‧mien‧nik

Noun

naramiennik m inan

1. (military) epaulette, shoulder broad, shoulder strap (military insignia)

   Synonyms: epolet, galon, pagon, szlifa

2. spaulder (piece of plate armour to protect one's shoulder)

Declension

Declension of naramiennik

	singular	plural
nominative	naramiennik	naramienniki
genitive	naramiennika	naramienników
dative	naramiennikowi	naramiennikom
accusative	naramiennik	naramienniki
instrumental	naramiennikiem	naramiennikami
locative	naramienniku	naramiennikach
vocative	naramienniku	naramienniki

Further reading

• naramiennik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naramiennik in Polish dictionaries at PWN