naznačovat
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
naznačovat impf
- imperfective form of naznačit
Conjugation[edit]
Conjugation
Infinitive | naznačovat, naznačovati | Active adjective | naznačující |
---|---|---|---|
Verbal noun | naznačování | Passive adjective | naznačovaný |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | naznačuji, naznačuju (coll.) |
naznačujeme | — | naznačujme |
2nd person | naznačuješ | naznačujete | naznačuj | naznačujte |
3rd person | naznačuje | naznačují, naznačujou (coll.) |
— | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive naznačovat. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | naznačoval | naznačovali | naznačován | naznačováni |
masculine inanimate | naznačovaly | naznačovány | ||
feminine | naznačovala | naznačována | ||
neuter | naznačovalo | naznačovala | naznačováno | naznačována |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | naznačuje | — |
feminine + neuter singular | naznačujíc | — |
plural | naznačujíce | — |
Further reading[edit]
- naznačovati in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- naznačovati in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- naznačovat in Internetová jazyková příručka