neminis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronoun[edit]

nēminis m or f sg

  1. genitive of nēmō
    • 239 BCE – 169 BCE, Ennius, tragoediae 140:
      lapideo sunt corde multi quos non miseret neminis
    • c. 165 BCE – 103 BCE, Gaius Lucilius, Saturae fragmenta 30.1010:
      neminis ingenio tantum confidere oportet
    • c. 190 BCE, Plautus, Bacchides 1201:
      Tua sum opera et propter te improbior? [Bacch.] Neminis quam mea mavellem.
      • 2011 translation by Wolfgang de Melo
        Am I less respectable now because of your effort and because of you? [Bacch.] I’d prefer it through my effort rather than anyone else’s.
    • c. 200 BCE – 190 BCE, Plautus, Captivi 764:
      Neminis / miserere certum est, quia mei miseret neminem.
      • 1921 translation by Paul Nixon
        I am determined to pity no one, since no one pities me.
    • c. 2nd century, Sextus Pompeius Festus, De Verborum Significatione 162:
      Neminis genitivo casu Cato usus est: "et quis diceret cum sit neminis." Idem de aedilibus vitio creatis: "neminisque . . . Ennius Erectheo: "lapideo sunt corde multi, quos non miseret neminis." Nemo compositum videtur ex ne, et homo: quod confirmatur magis, quia in persona semper ponitur, nec pluraliter formari solet, quia intellegitur pro nullo.