niedostateczny

Polish

Etymology

From nie- +‎ dostateczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.dɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
• Syllabification: nie‧do‧sta‧tecz‧ny

Adjective

niedostateczny (not comparable, derived adverb niedostatecznie)

1. insufficient

   Antonym: dostateczny

2. inadequate

   Antonym: dostateczny

Declension

Declension of niedostateczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	niedostateczny		niedostateczna	niedostateczne	niedostateczni	niedostateczne
genitive	niedostatecznego		niedostatecznej	niedostatecznego	niedostatecznych
dative	niedostatecznemu		niedostatecznej	niedostatecznemu	niedostatecznym
accusative	niedostatecznego	niedostateczny	niedostateczną	niedostateczne	niedostatecznych	niedostateczne
instrumental	niedostatecznym		niedostateczną	niedostatecznym	niedostatecznymi
locative	niedostatecznym		niedostatecznej	niedostatecznym	niedostatecznych

Noun

niedostateczny m inan

1. (education) F (the letter grade assigned) [+ z (genitive) = in what subject]

   Synonyms: jedynka (school), dwójka (university)

Usage notes

In Poland, the lowest, failing grade at universities and other institutions of higher learning ("niedostateczny") is denoted with a 2. In primary and secondary education, it's denoted with a 1 while 2 stands for dopuszczający which is not used in universities.

Declension

Declension of niedostateczny

	singular	plural
nominative	niedostateczny	niedostateczne
genitive	niedostatecznego	niedostatecznych
dative	niedostatecznemu	niedostatecznym
accusative	niedostateczny	niedostateczne
instrumental	niedostatecznym	niedostatecznymi
locative	niedostatecznym	niedostatecznych
vocative	niedostateczny	niedostateczne

Derived terms

noun

• niedostateczność

 

Further reading

• niedostateczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niedostateczny in Polish dictionaries at PWN