normat
Jump to navigation
Jump to search
See also: normât
Latin[edit]
Verb[edit]
nōrmat
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of norma.
Adjective[edit]
normat m or n (feminine singular normată, masculine plural normați, feminine and neuter plural normate)
Declension[edit]
Declension of normat
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | normat | normată | normați | normate | ||
definite | normatul | normata | normații | normatele | |||
genitive/ dative |
indefinite | normat | normate | normați | normate | ||
definite | normatului | normatei | normaților | normatelor |
Verb[edit]
normat (past participle of norma)
- past participle of norma