obsignatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of obsignō (“seal up”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ob.siɡˈnaː.tus/, [ɔps̠ɪŋˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ob.siɲˈɲa.tus/, [obsiɲˈɲäːt̪us]
Participle[edit]
obsignātus (feminine obsignāta, neuter obsignātum); first/second-declension participle
- sealed up; having been affixed with a seal
- pledged or mortgaged under hand and seal, having been pledged
- (figuratively) stamped, impressed, having been stamped
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obsignātus | obsignāta | obsignātum | obsignātī | obsignātae | obsignāta | |
Genitive | obsignātī | obsignātae | obsignātī | obsignātōrum | obsignātārum | obsignātōrum | |
Dative | obsignātō | obsignātō | obsignātīs | ||||
Accusative | obsignātum | obsignātam | obsignātum | obsignātōs | obsignātās | obsignāta | |
Ablative | obsignātō | obsignātā | obsignātō | obsignātīs | |||
Vocative | obsignāte | obsignāta | obsignātum | obsignātī | obsignātae | obsignāta |