omslaan

Dutch[edit]

From Middle Dutch ommeslaen. Equivalent to om +‎ slaan.

omslaan

(transitive) to turn over
Zij sloeg de bladzijde om.
She turned the page.
(intransitive) to turn, to change direction or disposition
Het weer zal snel omslaan.
The weather will change quickly.
(transitive) to knock over
(intransitive) to turn over, to be knocked over, to flip
De boot sloeg om en alle opvarenden verdronken.
The boat capsized and everyone on board drowned.

Conjugation of omslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive	omslaan
past singular	sloeg om
past participle	omgeslagen
infinitive	omslaan
gerund	omslaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sla om	sloeg om	omsla	omsloeg
2nd person sing. (jij)	slaat om	sloeg om	omslaat	omsloeg
2nd person sing. (u)	slaat om	sloeg om	omslaat	omsloeg
2nd person sing. (gij)	slaat om	sloegt om	omslaat	omsloegt
3rd person singular	slaat om	sloeg om	omslaat	omsloeg
plural	slaan om	sloegen om	omslaan	omsloegen

subjunctive sing.¹	sla om	sloege om	omsla	omsloege
subjunctive plur.¹	slaan om	sloegen om	omslaan	omsloegen

imperative sing.	sla om
imperative plur.¹	slaat om

participles	omslaand	omgeslagen
¹⁾ Archaic.