ondertekenen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From onder- +‎ tekenen.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈteː.kə.nə(n)/
  • (file)

Verb[edit]

ondertekenen

  1. (transitive) to sign, to put a signature under

Inflection[edit]

Inflection of ondertekenen (weak, prefixed)
infinitive ondertekenen
past singular ondertekende
past participle ondertekend
infinitive ondertekenen
gerund ondertekenen n
present tense past tense
1st person singular onderteken ondertekende
2nd person sing. (jij) ondertekent ondertekende
2nd person sing. (u) ondertekent ondertekende
2nd person sing. (gij) ondertekent ondertekende
3rd person singular ondertekent ondertekende
plural ondertekenen ondertekenden
subjunctive sing.1 ondertekene ondertekende
subjunctive plur.1 ondertekenen ondertekenden
imperative sing. onderteken
imperative plur.1 ondertekent
participles ondertekenend ondertekend
1) Archaic.

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Negerhollands: teken onder