onuitvoerbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ uitvoerbaar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.œy̯tˈvuːr.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧uit‧voer‧baar

Adjective

onuitvoerbaar (not comparable)

1. impossible to put into practice, impracticable

Inflection

Declension of onuitvoerbaar
uninflected	onuitvoerbaar
inflected	onuitvoerbare
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		onuitvoerbaar
indefinite	m./f. sing.	onuitvoerbare
	n. sing.	onuitvoerbaar
	plural	onuitvoerbare
definite		onuitvoerbare
partitive		onuitvoerbaars