opiekunka

See also: opiekunką

Polish

Etymology

From opiekun +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.pjɛˈkuŋ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uŋka
• Syllabification: o‧pie‧kun‧ka

Noun

opiekunka f (male equivalent opiekun)

1. female equivalent of opiekun (“carer, caregiver”)
2. (law) female equivalent of opiekun (“guardian”) (of a minor)
3. female equivalent of opiekun (“keeper”) (person charged with caring for animals, e.g. at a zoo)

Declension

Declension of opiekunka

	singular	plural
nominative	opiekunka	opiekunki
genitive	opiekunki	opiekunek
dative	opiekunce	opiekunkom
accusative	opiekunkę	opiekunki
instrumental	opiekunką	opiekunkami
locative	opiekunce	opiekunkach
vocative	opiekunko	opiekunki

Related terms

adjectives

• opiekuńczy
• opiekuński

 

adverb

• opiekuńczo

 

nouns

• opieka
• opiekuńczość
• opiekuństwo

 

verbs

• opiekować się impf
• zaopiekować się pf

 

Further reading

• opiekunka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opiekunka in Polish dictionaries at PWN