pacticius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From pactus +‎ -īcius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

pactīcius (feminine pactīcia, neuter pactīcium); first/second-declension adjective

  1. agreed upon, arranged, stipulated

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative pactīcius pactīcia pactīcium pactīciī pactīciae pactīcia
Genitive pactīciī pactīciae pactīciī pactīciōrum pactīciārum pactīciōrum
Dative pactīciō pactīciō pactīciīs
Accusative pactīcium pactīciam pactīcium pactīciōs pactīciās pactīcia
Ablative pactīciō pactīciā pactīciō pactīciīs
Vocative pactīcie pactīcia pactīcium pactīciī pactīciae pactīcia

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: pactitious
  • Italian: pattizio
  • Portuguese: pactício
  • Sicilian: pattizziu
  • Spanish: pacticio

References[edit]

  • pacticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pacticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • pacticius in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016