paraat
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Cf. Latin paratus (“ready”), past participle of parare.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
paraat (comparative parater, superlative paraatst)
Inflection[edit]
Declension of paraat | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | paraat | |||
inflected | parate | |||
comparative | parater | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | paraat | parater | het paraatst het paraatste | |
indefinite | m./f. sing. | parate | paratere | paraatste |
n. sing. | paraat | parater | paraatste | |
plural | parate | paratere | paraatste | |
definite | parate | paratere | paraatste | |
partitive | paraats | paraters | — |
Synonyms[edit]
Descendants[edit]
- Negerhollands: paraa