pięknoduch

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From piękny +‎ -o- +‎ duch. Calque of German Schöngeist, which is a calque of French bel esprit.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pjɛŋˈknɔ.dux/
  • Rhymes: -ɔdux
  • Syllabification: pięk‧no‧duch

Noun[edit]

pięknoduch m pers

  1. (derogatory) aesthete (someone detached from reality who values aesthetic aspects of life too much)
    Synonym: esteta

Declension[edit]

Declension of pięknoduch
singular plural
nominative pięknoduch pięknoduchy
genitive pięknoducha pięknoduchów
dative pięknoduchowi pięknoduchom
accusative pięknoducha pięknoduchów
instrumental pięknoduchem pięknoduchami
locative pięknoduchu pięknoduchach
vocative pięknoduchu pięknoduchy

Related terms[edit]

adjective
noun

Further reading[edit]

  • pięknoduch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pięknoduch in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pięknoduch&oldid=76028002"