pośrześć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From po- +‎ śrześć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔɕr̝ɛ(ː)ɕt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔɕr̝ɛɕt͡ɕ/, /pɔɕr̝eɕt͡ɕ/

Verb[edit]

pośrześć pf

  1. to encounter, to meet
    Synonyms: potkać, zetkać
    • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 21, 33:
      A obrocziwszi syø y sli po drodze Bazan y posrzatl (occurrit) ge Og
      [A obrociwszy się i szli po drodze Bazan i pośrzatł (occurrit) je Og]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 84, 11:
      Miloserdze a prawda posrzatla iesta iemu (obviaverunt sibi)
      [Miłosierdzie a prawda pośrzatła jesta jemu (obviaverunt sibi)]

References[edit]