poboczny

Polish

Etymology

From po boku +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈbɔt͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂnɨ
• Syllabification: po‧bocz‧ny

Adjective

poboczny (not comparable, derived adverb pobocznie)

1. secondary, minor (of less than primary importance)

   Synonym: drugorzędny

2. (archaic) side, lateral

   Synonym: boczny

Declension

Declension of poboczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	poboczny		poboczna	poboczne	poboczni	poboczne
genitive	pobocznego		pobocznej	pobocznego	pobocznych
dative	pobocznemu		pobocznej	pobocznemu	pobocznym
accusative	pobocznego	poboczny	poboczną	poboczne	pobocznych	poboczne
instrumental	pobocznym		poboczną	pobocznym	pobocznymi
locative	pobocznym		pobocznej	pobocznym	pobocznych

Derived terms

noun

• pobocznica

 

Further reading

• poboczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poboczny in Polish dictionaries at PWN