potępienie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From potępić +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.tɛmˈpjɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: po‧tę‧pie‧nie

Noun[edit]

potępienie n

  1. verbal noun of potępić
  2. condemnation (state of being condemned)

Declension[edit]

Declension of potępienie
singular plural
nominative potępienie potępienia
genitive potępienia potępień
dative potępieniu potępieniom
accusative potępienie potępienia
instrumental potępieniem potępieniami
locative potępieniu potępieniach
vocative potępienie potępienia

Further reading[edit]

  • potępienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potępienie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=potępienie&oldid=66267069"