powiernik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
powiernik m pers (female equivalent powierniczka)
Declension[edit]
Declension of powiernik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | powiernik | powiernicy/powierniki (deprecative) |
| genitive | powiernika | powierników |
| dative | powiernikowi | powiernikom |
| accusative | powiernika | powierników |
| instrumental | powiernikiem | powiernikami |
| locative | powierniku | powiernikach |
| vocative | powierniku | powiernicy |
Derived terms[edit]
adjective
noun
Related terms[edit]
verbs