praecurrens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present active participle of praecurrō.

Participle[edit]

praecurrēns (genitive praecurrentis); third-declension one-termination participle

  1. preceding
  2. surpassing

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praecurrēns praecurrentēs praecurrentia
Genitive praecurrentis praecurrentium
Dative praecurrentī praecurrentibus
Accusative praecurrentem praecurrēns praecurrentēs
praecurrentīs
praecurrentia
Ablative praecurrente
praecurrentī1
praecurrentibus
Vocative praecurrēns praecurrentēs praecurrentia

1When used purely as an adjective.