prakkiseren

Dutch

Alternative forms

• prakkeseren
• prakkezeren
• prakkizeren

Etymology

From praktiseren (“to practice, to perform”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌprɑ.kiˈzeː.rə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: prak‧ki‧se‧ren

Verb

prakkiseren

1. (intransitive) to ponder, to mull, to ruminate

Inflection

Conjugation of prakkiseren (weak)
infinitive	prakkiseren
past singular	prakkiseerde
past participle	geprakkiseerd
infinitive	prakkiseren
gerund	prakkiseren n
	present tense	past tense
1st person singular	prakkiseer	prakkiseerde
2nd person sing. (jij)	prakkiseert	prakkiseerde
2nd person sing. (u)	prakkiseert	prakkiseerde
2nd person sing. (gij)	prakkiseert	prakkiseerde
3rd person singular	prakkiseert	prakkiseerde
plural	prakkiseren	prakkiseerden
subjunctive sing.1	prakkisere	prakkiseerde
subjunctive plur.1	prakkiseren	prakkiseerden
imperative sing.	prakkiseer
imperative plur.1	prakkiseert
participles	prakkiserend	geprakkiseerd
1) Archaic.

Descendants

• → Saramaccan: pakiséi
• → Sranan Tongo: prakseri
  • → Caribbean Javanese: prakséri, plakséri