prasknout
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
prasknout pf (imperfective praskat)
- to burst, to rupture
- (expressive) to be revealed, to come out
- Prasklo to. ― It was revealed.
Conjugation[edit]
Conjugation
Infinitive | prasknout, prasknouti | Active adjective | prasknuvší |
---|---|---|---|
Verbal noun | prasknutí | Passive adjective | prasknutý |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | prasknu | praskneme | — | praskněme |
2nd person | praskneš | prasknete | praskni | praskněte |
3rd person | praskne | prasknou | — | — |
The verb prasknout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | praskl, prasknul | praskli, prasknuli | prasknut | prasknuti |
masculine inanimate | praskly, prasknuly | prasknuty | ||
feminine | praskla, prasknula | prasknuta | ||
neuter | prasklo, prasknulo | praskla, prasknula | prasknuto | prasknuta |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | prasknuv |
feminine + neuter singular | — | prasknuvši |
plural | — | prasknuvše |
Further reading[edit]
- prasknouti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- prasknouti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- prasknout in Internetová jazyková příručka