primigenius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From primus (“first”) + genus (“birth, origin”) + -ius.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /priː.miˈɡe.ni.us/, [priːmɪˈɡɛniʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pri.miˈd͡ʒe.ni.us/, [primiˈd͡ʒɛːnius]
Adjective[edit]
prīmigenius (feminine prīmigenia, neuter prīmigenium); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prīmigenius | prīmigenia | prīmigenium | prīmigeniī | prīmigeniae | prīmigenia | |
Genitive | prīmigeniī | prīmigeniae | prīmigeniī | prīmigeniōrum | prīmigeniārum | prīmigeniōrum | |
Dative | prīmigeniō | prīmigeniō | prīmigeniīs | ||||
Accusative | prīmigenium | prīmigeniam | prīmigenium | prīmigeniōs | prīmigeniās | prīmigenia | |
Ablative | prīmigeniō | prīmigeniā | prīmigeniō | prīmigeniīs | |||
Vocative | prīmigenie | prīmigenia | prīmigenium | prīmigeniī | prīmigeniae | prīmigenia |
Derived terms[edit]
References[edit]
- “primigenius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- primigenius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.