pristí
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
A borrowing from Latin prīstĭnus, from the same root as prīmus (“first”). First attested in 1590.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
pristí (feminine pristina, masculine plural pristins, feminine plural pristines)
Further reading[edit]
- “pristí” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “pristí”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “pristí” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pristí” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.