proeliatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect participle of proelior
Participle[edit]
proeliātus (feminine proeliāta, neuter proeliātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | proeliātus | proeliāta | proeliātum | proeliātī | proeliātae | proeliāta | |
Genitive | proeliātī | proeliātae | proeliātī | proeliātōrum | proeliātārum | proeliātōrum | |
Dative | proeliātō | proeliātō | proeliātīs | ||||
Accusative | proeliātum | proeliātam | proeliātum | proeliātōs | proeliātās | proeliāta | |
Ablative | proeliātō | proeliātā | proeliātō | proeliātīs | |||
Vocative | proeliāte | proeliāta | proeliātum | proeliātī | proeliātae | proeliāta |