propagaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of prōpāgō.
Participle[edit]
prōpāgātūrus (feminine prōpāgātūra, neuter prōpāgātūrum); first/second-declension participle
- about to propagate
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prōpāgātūrus | prōpāgātūra | prōpāgātūrum | prōpāgātūrī | prōpāgātūrae | prōpāgātūra | |
Genitive | prōpāgātūrī | prōpāgātūrae | prōpāgātūrī | prōpāgātūrōrum | prōpāgātūrārum | prōpāgātūrōrum | |
Dative | prōpāgātūrō | prōpāgātūrō | prōpāgātūrīs | ||||
Accusative | prōpāgātūrum | prōpāgātūram | prōpāgātūrum | prōpāgātūrōs | prōpāgātūrās | prōpāgātūra | |
Ablative | prōpāgātūrō | prōpāgātūrā | prōpāgātūrō | prōpāgātūrīs | |||
Vocative | prōpāgātūre | prōpāgātūra | prōpāgātūrum | prōpāgātūrī | prōpāgātūrae | prōpāgātūra |