przodownik

Polish

Etymology

From przodować +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɔˈdɔv.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: przo‧dow‧nik

Noun

przodownik m pers (female equivalent przodownica)

1. leader (a person or organization that leads in a certain field in terms of excellence, success, etc.)

   Synonym: lider

Declension

Declension of przodownik

	singular	plural
nominative	przodownik	przodownicy/przodowniki (deprecative)
genitive	przodownika	przodowników
dative	przodownikowi	przodownikom
accusative	przodownika	przodowników
instrumental	przodownikiem	przodownikami
locative	przodowniku	przodownikach
vocative	przodowniku	przodownicy

Derived terms

adjective

• przodowniczy

 

noun

• przodownictwo

 

Further reading

• przodownik in Polish dictionaries at PWN