przynamniej

Old Polish

Etymology

Univerbation of przy +‎ namniej. First attested in the end of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝inaːmɲɛːj/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝inɒmɲej/

Particle

przynamniej

1. at least (at the least; at a minimum or lower limit)
   • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI‎^[1], page 719:

     Tedy gych mynistrovye... povynny szą nyemocznego navyedzyczi przynamnyey yeden raz [w tydzień] (semel in hebdomada)

     [Tedy jich ministrowie... powinni są niemocnego nawiedzić przynamniej jeden raz [na tydzień] (semel in hebdomada)]

2. even; say
   • 1901 [End of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 312:

     Saltem przymannyey

     [Saltem przynamniej]

Descendants

• Masurian: prżinámniéj
• Polish: przynajmniej
• Silesian: przinojmnij

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “przynamniej”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przynamniej”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN