rębacz

See also: Rębacz

Polish

Etymology

From rąbać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɛm.bat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmbat͡ʂ
• Syllabification: rę‧bacz
• Homophones: Rębacz, Rembacz

Noun

rębacz m pers

1. miner extracting coal at the mine face
2. (archaic) one skilled with a sabre and fond of fighting

   Synonym: rębajło

3. (obsolete) lumberjack

   Synonym: drwal

Declension

Declension of rębacz

	singular	plural
nominative	rębacz	rębacze
genitive	rębacza	rębaczy / rębaczów
dative	rębaczowi	rębaczom
accusative	rębacza	rębaczy / rębaczów
instrumental	rębaczem	rębaczami
locative	rębaczu	rębaczach
vocative	rębaczu	rębacze

Noun

rębacz m animal

1. any longhorn beetle belonging to the genus Rhagium

Declension

Declension of rębacz

	singular	plural
nominative	rębacz	rębacze
genitive	rębacza	rębaczy
dative	rębaczowi	rębaczom
accusative	rębacza	rębacze
instrumental	rębaczem	rębaczami
locative	rębaczu	rębaczach
vocative	rębaczu	rębacze

Further reading

• rębacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rębacz in Polish dictionaries at PWN