recytator

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin recitātor.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rɛ.t͡sɨˈta.tɔr/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atɔr
  • Syllabification: re‧cy‧ta‧tor

Noun[edit]

recytator m pers (female equivalent recytatorka)

  1. (literary) reciter
    Synonym: deklamator

Declension[edit]

Declension of recytator
singular plural
nominative recytator recytatorzy/recytatory (deprecative)
genitive recytatora recytatorów
dative recytatorowi recytatorom
accusative recytatora recytatorów
instrumental recytatorem recytatorami
locative recytatorze recytatorach
vocative recytatorze recytatorzy

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

adjective
noun
verbs

Further reading[edit]

  • recytator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • recytator in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=recytator&oldid=72369197"