rozkładczo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From rozkładczy +‎ -o. First attested in 1852.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rɔsˈkwat.t͡ʂɔ/
  • Rhymes: -att͡ʂɔ
  • Syllabification: roz‧kład‧czo

Adverb[edit]

rozkładczo (not comparable)

  1. (rare, obsolete) corrupting

Related terms[edit]

adjectives
adverb
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ Reinhold Nobis (1852) Dokładna i praktyczna książka podręczna o wszystkich odnogach gospodarstwa wiejskiego dla gospodarzy i uczących się gospodarstwa ze szczególném uwzględnieniem potrzeby uczniów gospodarskich i [...] (ekonomów)‎[1] (in Polish), volume 2, page 84

Further reading[edit]

  • “rozkładczo”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rozkładczo&oldid=73488153"