rozpylacz

Polish

rozpylacz

Etymology

From rozpylać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpɨ.lat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨlat͡ʂ
• Syllabification: roz‧py‧lacz

Noun

rozpylacz m inan

1. sprayer, atomizer (device for spraying liquids and suspensions)
2. (colloquial, firearms, military slang) submachine gun, SMG (type of short range machine gun that is carried as a personal weapon and uses pistol ammunition)

   Synonyms: automat, peem, pistolet maszynowy

Declension

Declension of rozpylacz

	singular	plural
nominative	rozpylacz	rozpylacze
genitive	rozpylacza	rozpylaczy/rozpylaczów
dative	rozpylaczowi	rozpylaczom
accusative	rozpylacz	rozpylacze
instrumental	rozpylaczem	rozpylaczami
locative	rozpylaczu	rozpylaczach
vocative	rozpylaczu	rozpylacze

Related terms

verbs

• rozpylać impf
• rozpylić pf

 

Further reading

• rozpylacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpylacz in Polish dictionaries at PWN