rumentaa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology 1[edit]

ruma +‎ -ntaa (factitive aspect)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈrumentɑːˣ/, [ˈrume̞n̪t̪ɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -umentɑː
  • Syllabification(key): ru‧men‧taa

Verb[edit]

rumentaa

  1. (transitive) to deform, uglify
Conjugation[edit]
Inflection of rumentaa (Kotus type 54*J/huutaa, nt-nn gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. rumennan en rumenna 1st sing. olen rumentanut en ole rumentanut
2nd sing. rumennat et rumenna 2nd sing. olet rumentanut et ole rumentanut
3rd sing. rumentaa ei rumenna 3rd sing. on rumentanut ei ole rumentanut
1st plur. rumennamme emme rumenna 1st plur. olemme rumentaneet emme ole rumentaneet
2nd plur. rumennatte ette rumenna 2nd plur. olette rumentaneet ette ole rumentaneet
3rd plur. rumentavat eivät rumenna 3rd plur. ovat rumentaneet eivät ole rumentaneet
passive rumennetaan ei rumenneta passive on rumennettu ei ole rumennettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. rumensin en rumentanut 1st sing. olin rumentanut en ollut rumentanut
2nd sing. rumensit et rumentanut 2nd sing. olit rumentanut et ollut rumentanut
3rd sing. rumensi ei rumentanut 3rd sing. oli rumentanut ei ollut rumentanut
1st plur. rumensimme emme rumentaneet 1st plur. olimme rumentaneet emme olleet rumentaneet
2nd plur. rumensitte ette rumentaneet 2nd plur. olitte rumentaneet ette olleet rumentaneet
3rd plur. rumensivat eivät rumentaneet 3rd plur. olivat rumentaneet eivät olleet rumentaneet
passive rumennettiin ei rumennettu passive oli rumennettu ei ollut rumennettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. rumentaisin en rumentaisi 1st sing. olisin rumentanut en olisi rumentanut
2nd sing. rumentaisit et rumentaisi 2nd sing. olisit rumentanut et olisi rumentanut
3rd sing. rumentaisi ei rumentaisi 3rd sing. olisi rumentanut ei olisi rumentanut
1st plur. rumentaisimme emme rumentaisi 1st plur. olisimme rumentaneet emme olisi rumentaneet
2nd plur. rumentaisitte ette rumentaisi 2nd plur. olisitte rumentaneet ette olisi rumentaneet
3rd plur. rumentaisivat eivät rumentaisi 3rd plur. olisivat rumentaneet eivät olisi rumentaneet
passive rumennettaisiin ei rumennettaisi passive olisi rumennettu ei olisi rumennettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. rumenna älä rumenna 2nd sing.
3rd sing. rumentakoon älköön rumentako 3rd sing. olkoon rumentanut älköön olko rumentanut
1st plur. rumentakaamme älkäämme rumentako 1st plur.
2nd plur. rumentakaa älkää rumentako 2nd plur.
3rd plur. rumentakoot älkööt rumentako 3rd plur. olkoot rumentaneet älkööt olko rumentaneet
passive rumennettakoon älköön rumennettako passive olkoon rumennettu älköön olko rumennettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. rumentanen en rumentane 1st sing. lienen rumentanut en liene rumentanut
2nd sing. rumentanet et rumentane 2nd sing. lienet rumentanut et liene rumentanut
3rd sing. rumentanee ei rumentane 3rd sing. lienee rumentanut ei liene rumentanut
1st plur. rumentanemme emme rumentane 1st plur. lienemme rumentaneet emme liene rumentaneet
2nd plur. rumentanette ette rumentane 2nd plur. lienette rumentaneet ette liene rumentaneet
3rd plur. rumentanevat eivät rumentane 3rd plur. lienevät rumentaneet eivät liene rumentaneet
passive rumennettaneen ei rumennettane passive lienee rumennettu ei liene rumennettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st rumentaa present rumentava rumennettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st rumentaakseni rumentaaksemme
2nd rumentaaksesi rumentaaksenne
3rd rumentaakseen
rumentaaksensa
past rumentanut rumennettu
2nd inessive2 rumentaessa rumennettaessa agent3 rumentama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st rumentaessani rumentaessamme
2nd rumentaessasi rumentaessanne
3rd rumentaessaan
rumentaessansa
negative rumentamaton
instructive rumentaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form rumentaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive rumentamassa
elative rumentamasta
illative rumentamaan
adessive rumentamalla
abessive rumentamatta
instructive rumentaman rumennettaman
4th4 verbal noun rumentaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st rumentamaisillani rumentamaisillamme
2nd rumentamaisillasi rumentamaisillanne
3rd rumentamaisillaan
rumentamaisillansa
Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈrumentɑː/, [ˈrume̞n̪t̪ɑ̝ː]
  • Rhymes: -umentɑː
  • Syllabification(key): ru‧men‧taa

Verb[edit]

rumentaa

  1. third-person singular present indicative of rumentaa

Anagrams[edit]