rzeciądz

Old Polish

Alternative forms

• wrzeciądz

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *retędzь.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /r̝ɛt͡ɕɑ̃t͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /r̝ɛt͡ɕɑ̃t͡s/

Noun

rzeciądz m inan

1. chain (series of interconnected rings or links)

   Synonym: łańcuch

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 653:

     Yako myly Cristus vyązan zelaznymy *vrzączyaczmy

     [Jako miły Krystus wiązan żelaznymi wrzeciądzmi]

2. (figurative) chain (restraint)

   Synonyms: okowy, przeboje, przekowy, więzidło, zawąz

   • 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XVI, page 340:

     Nullaque coniugii vincula, nysly malzenstua *rzeczyvdzv, pati (sed mihi dulce magis resoluto vivere collo nullaque coniugii vnicula grata pati)

     [Nullaque coniugii vincula, niżli małżeństwa rzeciądzu, pati (sed mihi dulce magis resoluto vivere collo nullaque coniugii vnicula grata pati)]

Descendants

• Polish: wrzeciądz

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “rzeciądz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN