sæma

Icelandic[edit]

sæma (weak verb, third-person singular past indicative sæmdi, supine sæmt)

sæma — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að sæma
supine (sagnbót)		sæmt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sæmandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sæmi	við sæmum	present (nútíð)	ég sæmi	við sæmum
	þú sæmir	þið sæmið		þú sæmir	þið sæmið
	hann, hún, það sæmir	þeir, þær, þau sæma		hann, hún, það sæmi	þeir, þær, þau sæmi

past (þátíð)	ég sæmdi	við sæmdum	past (þátíð)	ég sæmdi	við sæmdum
	þú sæmdir	þið sæmduð		þú sæmdir	þið sæmduð
	hann, hún, það sæmdi	þeir, þær, þau sæmdu		hann, hún, það sæmdi	þeir, þær, þau sæmdu

imperative (boðháttur)	sæm (þú)	sæmið (þið)
	sæmdu	sæmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sæmdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sæmdur	sæmd	sæmt	sæmdir	sæmdar	sæmd
accusative (þolfall)	sæmdan	sæmda	sæmt	sæmda	sæmdar	sæmd
dative (þágufall)	sæmdum	sæmdri	sæmdu	sæmdum	sæmdum	sæmdum
genitive (eignarfall)	sæmds	sæmdrar	sæmds	sæmdra	sæmdra	sæmdra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sæmdi	sæmda	sæmda	sæmdu	sæmdu	sæmdu
accusative (þolfall)	sæmda	sæmdu	sæmda	sæmdu	sæmdu	sæmdu
dative (þágufall)	sæmda	sæmdu	sæmda	sæmdu	sæmdu	sæmdu
genitive (eignarfall)	sæmda	sæmdu	sæmda	sæmdu	sæmdu	sæmdu

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)