sóknarmaður
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From sókn (“offence, attack; parish”) + maður (“person”).
Noun[edit]
sóknarmaður m (genitive singular sóknarmanns, nominative plural sóknarmenn)
- a parishioner (person belonging to a given parish)
- Synonym: sóknarbarn
- (sports) attacker, striker, forward
- Synonym: framherji
Declension[edit]
declension of sóknarmaður
| maður | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sóknarmaður | sóknarmaðurinn | sóknarmenn | sóknarmennirnir |
| accusative | sóknarmann | sóknarmanninn | sóknarmenn | sóknarmennina |
| dative | sóknarmanni | sóknarmanninum | sóknarmönnum | sóknarmönnunum |
| genitive | sóknarmanns | sóknarmannsins | sóknarmanna | sóknarmannanna |