sözlükçülük
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
sözlükçülük (definite accusative sözlükçülüğü, plural sözlükçülükler)
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | sözlükçülük | |
| Definite accusative | sözlükçülüğü | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | sözlükçülük | sözlükçülükler |
| Definite accusative | sözlükçülüğü | sözlükçülükleri |
| Dative | sözlükçülüğe | sözlükçülüklere |
| Locative | sözlükçülükte | sözlükçülüklerde |
| Ablative | sözlükçülükten | sözlükçülüklerden |
| Genitive | sözlükçülüğün | sözlükçülüklerin |
Synonyms[edit]
Further reading[edit]
- “sözlükçülük”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu