sırıtma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Noun[edit]

sırıtma (definite accusative sırıtmayı, plural sırıtmalar)

  1. verbal noun of sırıtmak

Declension[edit]

Inflection
Nominative sırıtma
Definite accusative sırıtmayı
Singular Plural
Nominative sırıtma sırıtmalar
Definite accusative sırıtmayı sırıtmaları
Dative sırıtmaya sırıtmalara
Locative sırıtmada sırıtmalarda
Ablative sırıtmadan sırıtmalardan
Genitive sırıtmanın sırıtmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sırıtmam sırıtmalarım
2nd singular sırıtman sırıtmaların
3rd singular sırıtması sırıtmaları
1st plural sırıtmamız sırıtmalarımız
2nd plural sırıtmanız sırıtmalarınız
3rd plural sırıtmaları sırıtmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sırıtmamı sırıtmalarımı
2nd singular sırıtmanı sırıtmalarını
3rd singular sırıtmasını sırıtmalarını
1st plural sırıtmamızı sırıtmalarımızı
2nd plural sırıtmanızı sırıtmalarınızı
3rd plural sırıtmalarını sırıtmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular sırıtmama sırıtmalarıma
2nd singular sırıtmana sırıtmalarına
3rd singular sırıtmasına sırıtmalarına
1st plural sırıtmamıza sırıtmalarımıza
2nd plural sırıtmanıza sırıtmalarınıza
3rd plural sırıtmalarına sırıtmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular sırıtmamda sırıtmalarımda
2nd singular sırıtmanda sırıtmalarında
3rd singular sırıtmasında sırıtmalarında
1st plural sırıtmamızda sırıtmalarımızda
2nd plural sırıtmanızda sırıtmalarınızda
3rd plural sırıtmalarında sırıtmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular sırıtmamdan sırıtmalarımdan
2nd singular sırıtmandan sırıtmalarından
3rd singular sırıtmasından sırıtmalarından
1st plural sırıtmamızdan sırıtmalarımızdan
2nd plural sırıtmanızdan sırıtmalarınızdan
3rd plural sırıtmalarından sırıtmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular sırıtmamın sırıtmalarımın
2nd singular sırıtmanın sırıtmalarının
3rd singular sırıtmasının sırıtmalarının
1st plural sırıtmamızın sırıtmalarımızın
2nd plural sırıtmanızın sırıtmalarınızın
3rd plural sırıtmalarının sırıtmalarının

Verb[edit]

sırıtma

  1. second-person singular negative imperative of sırıtmak

Further reading[edit]

  • sırıtma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu