secessus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

Perfect passive participle of sēcēdō (I withdraw, rebel).

Participle[edit]

sēcessus (feminine sēcessa, neuter sēcessum); first/second-declension participle

  1. withdrawn
  2. seceded
  3. rebelled
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative sēcessus sēcessa sēcessum sēcessī sēcessae sēcessa
Genitive sēcessī sēcessae sēcessī sēcessōrum sēcessārum sēcessōrum
Dative sēcessō sēcessō sēcessīs
Accusative sēcessum sēcessam sēcessum sēcessōs sēcessās sēcessa
Ablative sēcessō sēcessā sēcessō sēcessīs
Vocative sēcesse sēcessa sēcessum sēcessī sēcessae sēcessa

Etymology 2[edit]

From sēcēdō (I withdraw, rebel) +‎ -tus (noun formation suffix).

Noun[edit]

sēcessus m (genitive sēcessūs); fourth declension

  1. withdrawal, retreat, recess, solitude
    Synonyms: recessus, sēcessiō, cessiō, dēcessiō, recessiō, discessus, discessiō, ēgressus, excessiō, dīgressiō, dīgressus, excessus, dēcessus
    Antonyms: prōgressus, prōgressiō, prōcessus, prōcessiō, accessus, accessiō
  2. privy, cesspool
Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative sēcessus sēcessūs
Genitive sēcessūs sēcessuum
Dative sēcessuī sēcessibus
Accusative sēcessum sēcessūs
Ablative sēcessū sēcessibus
Vocative sēcessus sēcessūs

References[edit]

  • secessus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • secessus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • secessus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • secessus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.