siepacz

Polish

Etymology

From siepać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕɛ.pat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpat͡ʂ
• Syllabification: sie‧pacz

Noun

siepacz m pers

1. assassin, bravo, myrmidon (murderer or torturer acting on someone's orders)
   • 2001, Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia:

     Zmarła na dżumę. Diabelski bękart, przeklęta krew, córka demonicznej Falki, podczas epidemii wbrew protestom króla pomagała kapłanom w szpitalu na podgrodziu, ratowała chore dzieci, sama zaraziła się i umarła. Miała siedemnaście lat. W rok później jej pseudobrat Amavet wdał się w romans z hrabiną Anną Kameny i został zamordowany przez siepaczy najętych przez hrabiego.

     She died of the plague. The demonic bastard, the accursed blood, the daughter of the diabolical Falka helped the priests in the infirmary beyond the castle walls during an epidemic–in spite of the king’s protests. She caught the plague from the sick children she was treating and died. She was seventeen. A year later her pseudo-brother Amavet became romantically involved with Countess Anna Kameny and was murdered by assassins hired by her husband.

Declension

Declension of siepacz

	singular	plural
nominative	siepacz	siepacze
genitive	siepacza	siepaczy
dative	siepaczowi	siepaczom
accusative	siepacza	siepaczy
instrumental	siepaczem	siepaczami
locative	siepaczu	siepaczach
vocative	siepaczu	siepacze

Further reading

• siepacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• siepacz in Polish dictionaries at PWN