silencio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: silêncio and silenció

Catalan[edit]

Verb[edit]

silencio

  1. first-person singular present indicative of silenciar

Galician[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Galician-Portuguese silençio, from Latin silentium.

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [siˈlɛnθiʊ], [siˈlɛnθjʊ]

Noun[edit]

silencio m (plural silencios)

  1. silence
Derived terms[edit]
Related terms[edit]

References[edit]

  • silençio” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • silen.io” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • silencio” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • silencio” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

silencio

  1. first-person singular present indicative of silenciar

Portuguese[edit]

Verb[edit]

silencio

  1. first-person singular present indicative of silenciar

Spanish[edit]

Etymology 1[edit]

Borrowed from Latin silentium.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (Spain) /siˈlenθjo/ [siˈlẽn̟.θjo]
  • IPA(key): (Latin America) /siˈlensjo/ [siˈlẽn.sjo]
  • Audio (Colombia):(file)
  • (Spain) Rhymes: -enθjo
  • (Latin America) Rhymes: -ensjo
  • Syllabification: si‧len‧cio

Noun[edit]

silencio m (plural silencios)

  1. silence
Derived terms[edit]
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

silencio

  1. first-person singular present indicative of silenciar

Further reading[edit]