singuriu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Romanian[edit]

Etymology[edit]

From singur +‎ -iu.

Adjective[edit]

singuriu m or n (feminine singular singurie, plural singurii)

  1. solitary

Declension[edit]

References[edit]

  • singuriu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN